Mijn verhaal

Als klein meisje kon ik me uren alleen vermaken. Mijn moeder kwam af en toe kijken of het wel goed ging met me, omdat ik zo stil was. Ik leefde in mijn eigen wereldje had veel fantasie. Naarmate ik ouder werd en naar school ging, bleek ik intelligent te zijn en goed te kunnen leren. Maar ik was ook het meisje dat altijd viel op het schoolplein, omdat ik maar weinig controle had over mijn lichaam. Ik was een dromelandje en leefde in een klein, veilig universum waar ik dit ook helemaal kon zijn.

Totdat mijn ouders gingen scheiden en dit gooide mijn veilige wereldje helemaal op zijn kop. In een poging om weer een veilige wereld voor mezelf te scheppen, begon ik een relatie met een jongen die smoorverliefd op me was. Helaas had hij geen respect voor mijn grenzen. Ik had wel in de gaten dat de relatie niet gelijkwaardig was, maar ik was er van overtuigd dat ik hem wel kon veranderen.

Vraag me niet hoe, maar in die tijd lukte het me om te slagen voor mijn Havodiploma en dat was voor mij een ommekeer. Ik kon dit dus helemaal op eigen kracht! Ik durfde eindelijk definitief uit deze relatie te stappen, volgde een korte opleiding van 2 jaar voor Reclame en Marketing en verhuisde naar Rotterdam. Zo, ik zou de wereld eens wat laten zien! Ik wilde niet meer omkijken en alleen maar vooruit. Door mezelf te dwingen maar door te gaan en geen rust te nemen, kwam ik thuis te zitten, uitgeput en doodongelukkig. In een burn-out die twee jaar heeft geduurd.

Terug naar de basis

Terugkijkend is deze burn-out een zegen geweest, maar zo heb ik dat toen niet ervaren. Ik herkende mezelf niet meer terug. Waar was die sterke dame die zich overal wel doorheen sloeg? Ik kon niet eens meer voor mezelf zorgen en heb een aantal weken bij een vriend in huis gewoond. Als hij me vroeg wat ik wilde eten, kon ik alleen maar huilen. En dat was precies wat er nodig was. Al mijn gevoelens toelaten, ze ook echt voelen. En niet wegstoppen, er over heen praten en maar doorgaan. Onder begeleiding durfde ik langzaam aan alle pijn, angst en eenzaamheid toe te laten. En ging ik zien wat ik tot dan toe had gedaan: mezelf aanpassen en weggeven. Ik had geen verbinding met mezelf en daardoor geen idee wat ik nodig had. Ik ben helemaal opnieuw begonnen door te eten wanneer ik honger had, te drinken als ik dorst had, etc. Ik moest terug naar de basis, want het contact met mijn lijf had ik al jaren niet meer gevoeld.

Met mezelf getrouwd

En het contact met mezelf ook niet. Wat dat precies inhield wist ik toen niet eens precies. Maar het klonk heerlijk! Contact met jezelf, met je kern. Wow, daar voelde ik een enorm verlangen wakker worden! En zo begon de zoektocht naar mezelf. Ik vond een baan met zeer bevlogen collega’s en volgende ondertussen een opleiding tot transpersoonlijk counselor. En daar leerde ik zoveel wat ik op een ander niveau al wist. Dat ik een ziel heb, die weet wat ik hier kom doen in dit leven. Nou, daar was ik wel heel nieuwsgierig naar! Ik leerde daar dat wat ik heb meegemaakt me ook heeft gevormd en dat dit dus ook mijn kracht is. Ik kan mijn gevoeligheid inzetten om anderen te helpen en ik merk dat de voelsprieten die ik heb ontwikkeld heel handig zijn als counselor.

In die zoektocht naar contact met mezelf, voelde ik een constant verlangen naar verbinding. Ik dacht die te vinden door mezelf helemaal aan de ander te geven, door in de ander te verdwijnen en op die manier me verbonden te voelen met mezelf. Het heeft best lang geduurd voordat ik er achter kwam dat het bij mij begint. En dus niet bij de ander. Aan het einde van de opleiding ben ik met mezelf getrouwd. Compleet in trouwjurk, met ring en geloftes. Ik heb mezelf trouw beloofd en met mezelf afgesproken dat ik mijn verlangens ga leven!

Op weg naar mezelf

Inmiddels ben ik aan een nieuwe opleiding begonnen, die me nog meer helpt om werkelijk bij mezelf te blijven. Ook als ik in contact ben met de ander. En die me leert om mijn intuïtie in te zetten voor mezelf en voor de ander. Leren en groeien doen we met elkaar en van elkaar, dat is wat ik daar heb geleerd. En wat ik dagelijks probeer toe te passen. We hebben elkaar nodig om onszelf te ontwikkelen.

En nu ben ik dus aan dit spannende stuk begonnen. Spannend omdat ik voor mijn waarheid ga staan. Dit is wie ik ben en dit is wat ik geloof. Met steun van een prachtige vriendinnengroep en een fantastische man die van me houden zoals ik ben.

Ik geloof dat het ieders opdracht is om uit te zoeken wat jouw ziel je te vertellen heeft. En dat je op zoek mag gaan naar wie je in de kern al bent, die je altijd al was en die soms zo ondergesneeuwd kan raken. En soms vang je een glimp op van die kern. Zodat je weet dat je op de juiste weg bent. Op weg naar jezelf.

< terug naar wie ben ik  |  of maak een afspraak