Ik heb meegedaan aan een challenge via Facebook om meer zichtbaar te worden voor mijn droomklant. Dat was leuk en leerzaam en als klap op de vuurpijl had ik aan het einde ook nog een inspiratiegesprek met 1 van de organisatoren gewonnen.
Ik vermoed dat zij dit inspiratiegesprek nog niet zo vaak heeft gevoerd. Tenminste, het voelde alsof ze de vragen af en toe oplas. En het lukt nog steeds niet om iemand met ‘hoofd’ vragen in zijn gevoel te krijgen. Dus de vraag ‘Wat levert het je op als….?’ brengt me niet in acute blijdschap of euforie. Maar goed, ik ben de moeilijkste niet en snapte wel waar ze naar toe wilde met deze vragen. Dus ik heb mezelf voorgesteld hoe het zou voelen als…. .
En dat was wel weer lekker om te voelen. Ik weet niet meer precies wat de vraag was, maar het bracht mij helemaal terug naar de basis. Waarom wilde ik ook alweer voor mezelf willen beginnen met een eigen praktijk? Door weer helemaal in die inspiratie te komen en dit in mijn hele lijf te voelen kon ik het hele plaatje overzien. En zag ik dit alleen maar een fase is. Dat ik over een paar jaar, werkend in een succesvolle praktijk, aan deze tijd terugdenk met mildheid en plezier. Misschien kijk ik er dan wel met wat weemoed op terug, dat het toch ook een leuke tijd was waarin ik veel heb geleerd. Nou, en dan valt deze fase opeens enorm mee!
Dus ik heb besloten om dan maar helemaal van deze tijd te genieten. Waarin ik soms zo kan twijfelen of het gaat lukken om mijn droom werkelijkheid te laten worden. Dat ik hoop dat die klanten nu toch echt hun weg gaan vinden naar mijn praktijk. Dat ik de hele dag druk bezig ben met acties die ik nog moet doen, want hard werken is toch de sleutel tot succes? En dan voel ik weer dat dit niet werkt. Dat het gaat om vertrouwen in het proces en in mijzelf. O ja, drie diepe ademhalingen. Daar onder in mijn buik, daar zit mijn vertrouwen en mijn lichtheid. En dan kan ik het weer voelen. Het gaat wel goedkomen met mij. En met mijn praktijk. The best is yet to come!
Someday, everything will make perfect sense.
So, for now, laugh at the confusion, smile through the tears and
keep reminding yourself that everything happens for a reason
– onbekend –